هنرمند؟ یا هنر دار؟! مسئله اینست!

هنرمند؟ یا هنر دار؟! مسئله اینست!

امروز باب شده که عده ای بصرف تماشای یک فیلم یا تئاتر، و یا حضور کوتاه در لحظاتی از یک نمایش یا فیلم، و حتی میان پرده های تلویزیونی، با گذاشتن یک عینک دودی و در دست داشتن یک کیف و پوشیدن جلیقه و گرفتن قیافه روشنفکری، مغرورانه خود را هنرمند می نامند، و با عضو شدن در صندوق تعاونی هنرمندان، و یا دیگر گروها های هنری، و بخصوص گروه های مختلف تئاتری، تائیدیه ای نیز بر هنرمند بودن خود می گیرند.

وقتی معیاری برای فرهنگی و هنرمند بودن افراد تعریف نشده، و هر کسی با هر توان و سابقه و مطالعه، خود را هنرمند می داند و معرفی می کند، دیگر نمی توان توقع داشت که مسئولین و مدیران شهر و استان، با دیدگاه بهتری به هنر و هنرمند نگاه کنند.

روزها و هفته ها و ماهها، در سالن های خاک گرفته و با امکانات نمایش استان، تئاتری اجرا نمی شود، و اهم فعالیت های هنری خانه و انجمن نمایش یزد، به برگزاری همایش و تاسیس شرکت تعاونی مسکن و مصرف هنرمندان و تشکیل کانون های مختلف ختم می گردد، و در این میان، هیچکس نمی پرسد، که پس هنر و هنر نمائی کو؟ و اگر بپرسد، فریادها برمی خیزد، که در این دیار، کسی هنر و هنرمند شناس نیست!

مدعیان هنر و تئاتر، با هیاهو و جنجال و نامه پراکنی، شهردار و مدیران فرهنگی و هنری را به زیر سوال می برند، که چرا از هنر و نمایش حمایت نمی کنند، و اما مدعیان سینه چاک هنر نمایش، چه نمونه کار ارزشمندی را ارائه کرده اند، که مسئولین شهرداری و استان، آن را قبول نکرده و رد کرده اند؟

مردم، از نمایش های اجرا شده به اصطلاح هنرمندان تئاتر یزد استقبال و دیدن نمی کنند، چرا که آثار اجرا شده، بدلیل ضعف های آشکار متن و موضوع و کارگردانی و بازیگری، قادر به برقراری ارتباط با مردم نیست؛ و اما! تا زمانی که عیب و نقص، در وجود حرکت و برنامه های هنرداران است، نمی توان به رویش و درخشش کارهای هنری، و استقبال مردم امید داشت.

قصد نداریم تا ازکمک و حمایت های بی قاعده شهرداری و شورای شهر به هیئت های مذهبی دفاع کنیم، اما براستی! حرکت های دسته جمعی هیئت های عزاداری و نوع سینه زنی، خود گونه ای آئین نمایشی نیست؟ آیا تعزیه نمایش نیست؟ آیا شام غریبان نمایش نیست؟ بسیاری از عوام و خواص، گروهها و هیئت های مشهور عزاداری را می شناسند، و این هیئت ها در هر حرکت، توده را نیزبه حرکت و واکنش وا می دارند، اینکه هیئت های مذهبی می توانند در انتخابات نقش داشته باشند و به اصطلاح هنرمندان نمی توانند، مقصر هیئت های مذهبی نیستند، مقصر گروهای هنری هستند، که قادر نیستند تا چنین نقش و سهم تاثیر گذاری داشته باشند.

شاید مجموع هنرمندان موجود یزد در رشته های مختلف هنری، به تعداد انگشتان دو دست هم نرسد، اما دهها و صدها هنردار، ادعای استادی و هنرمندی دارند، و اگر یزد با توجه به ادعاهایی که می شود، اینقدر زیاد هنرمند دارد، هنرشان کو؟

امروز گریه و زاری کردن در پیش چشم مسئولین و توی سر خود زدن و هوچیگری هم، به نوعی، هنر و خلاقیت تعبیر می شود، و اما هنرمند، کشکول بدست نمی گیرد، گریه نمی کند، بخاطر قرارداد و جشنواره و خوشایند و حضور مسئولین و مدیران هنر نمائی نمی کند، و بخاطر عدم بودجه، با فعالیت های هنری قهر نمی کند.

اینکه چرا از کنسرت های موسیقی استقبال چشمگیری می شود و از نمایش یزد نمی شود، دلیلش به این بازمی گردد، که خواننده بد صدا، نمی تواند با هیچ ترفندی، خود را خوش صدا نشان داده و گوش مردم را فریب دهد، و اگر به اندازه یکصدم و یک هزارم ادعاها، مدعیان هنر، هنر داشتند و هنرمند بودند، سالن های نمایش یزد، اینگونه خالی ازنمایش و تماشاچی نبود!